Dit is een Dalmatisch volksliedje.
Een visser is uit de haven ter visvangst gevaren.
Dobberend op zee in zijn bootje denkt hij aan zijn geliefde Anka.
Hij vraagt zijn bootje hem weer veilig aan land te brengen.
Hij zegt: “Vaar, vaar, want de zee is diep. Zee, wie kent jouw diepte, zoals de blauwe ogen van Anka, mijn hart en ziel”.
Solisten